Rozdział 17: Koniec misji

- Widzę, że mamy gości – powiedział Raicho patrząc na członków gildii Fairy Tail, z uśmiechem szaleńca na twarzy. Hitomi patrzyła zdziwiona na mężczyznę. Jeszcze przed chwilą zachowywał się jak kompletnie inna osoba, pomyślała i patrzyła to na  tasak, to na Raicho.

- W sumie, to jesteśmy tutaj cały dzień, więc... – zaczął Natsu.

- MILCZ! – wykrzyknął Raicho wysuwając przed siebie tasak. – Jeszcze jedno słowo, a będziesz mógł się pożegnać – dodał dźgając go bronią w klatkę piersiową.

Smoczy Zabójca patrzył na chłopaka z uniesionymi brwiami i zapytał szeptem Akiego:

- Czymś jeszcze nas zaskoczy?

Pokiwał głową w odpowiedzi.

- Oj tak... – dodał nie przerywając kiwać głową. – Nawet nie wiesz jak bardzo... – szepnął tajemniczo.

Tonazo i Raicho stali naprzeciwko siebie. No to już po nim, pomyślała Hitomi patrząc na Tonazo. Raicho pobiegł na niego i zamachnął się tasakiem, ale chłopak zrobił unik, a Raicho trafił w powietrze. Przewrócił się, jednak szybko wstał, i kolejny raz zaatakował, a Tonazo kolejny raz zrobił unik. Mistrz gildii prawie by się przewrócił. Mężczyzna wyciągnął rękę z tasakiem przed siebie, i tym razem udało mu się trafić przeciwnika w brzuch. Tonazo zgiął się z bólu i opadł na kolana. Po krótkiej chwili, gdy Raicho pewny już swojej wygranej odchodził od Tonazo, on zacisnął zęby i powoli wstał. 

- Nie mów hop... zanim nie skoczysz – powiedział uśmiechając się pomimo bólu i wyciągnął miecz. – Bez magii. Na śmierć i życie.

- Ależ czemu bez magii? – zapytał.

- Bo wtedy twoja wygrana jest pewna.

- Przecież Raicho nie ma  ż a d n e j  magii! – wykrzyknął Natsu.

- Ty oszuście – skierował do Tonazo.

Raicho zaczął kolejną serię ataków na przeciwnika, jednak Tonazo zablokował każdy ruch.

- Tak naprawdę, – powiedział gdy Raicho się przewrócił – to lubię kłamać. Raicho opanował magię Petryfikacja. Dzięki temu może zatrzymać przeciwnika w dowolnej chwili. Właśnie dlatego nie uniknąłem jego ciosu.

- Kłamstwo! – powiedział Raicho siadając na podłodze.

- Cicho być! – wykrzyknął Tonazo przykładając mu miecz do gardła.

Przez chwilę stali nieruchomo w miejscu, aż w końcu Raicho odezwał się:

- No dobrze, wygrałeś. Proszę, zabij mnie.

Tonazo patrzył na chłopaka, a w jego oczach widać było wahanie. Spojrzał kolejno na wszystkich członków gildii Dead Memories, później utkwił wzrok w Erzie, Natsu, Akim, oraz Hitomi. Spojrzał jeszcze raz na ofiarę. Lekko cofnął miecz od jego gardła. Tamaki odetchnęła z ulgą i powiedziała:

- Wiedziałam, że tego nie zrobisz...

- A ja wiedziałem, że się nabierzesz – powiedział uśmiechnięty. Zrobił zamach, a miecz utkwił w gardle Raicho.

Oniemiała patrzyła na Tonazo. 

- U-uau... – szepnęła Tamaki, moment później. Bacznie przyglądała się martwemu ciału Raicho. – Myślałam, że stchórzysz.

Pokręcił przecząco głową i dodał:

- Nie jestem tobą. 

Urażona spojrzała na mężczyznę, a Happy skomentował:

- Dopiero gdy Tonazo ją obraził poczuła się urażona... czy to nie dziwne? 

- W-wcale że nie! – wykrzyknęła.

- W sumie, to Happy ma rację... – potwierdziła Hitomi. – Czy to nie dziwne?

- Tonazo – przerwał im Aki. Mężczyzna na dźwięk swojego imienia odwrócił się, a Aki przywołał go gestem. – Trzeba ci to wyleczyć – powiedział wskazując na ranę po tasaku.

- Ach, jasne – powiedział, i chwilę po tym jego rana zniknęła, dzięki mocy Podwodnego Smoczego Zabójcy. – No, to jeśli Raicho już nie ma to i jego zasranej gildii nie ma.

- Możecie dołączyć do Fairy Tail – odpowiedział Natsu.

- Możliwe, że tak właśnie się stanie... – rzekł Tonazo. – Nieważne. Raicho nie żyje, więc możemy od niego „pożyczyć” kilka rzeczy.

- Oj tak, tak! Chodźmy go okraść! – powiedziała Kurumi

- Nie nazwałbym tego tak... raczej chodziło mi o pożyczenie kilku rzeczy, i oddanie ich biedniejszym, którzy nam za nie zapłacą – wytłumaczył.

Aki zaśmiał się pod nosem i powiedział:

- Róbcie co chcecie – my wam w tym nie pomożemy, bo już idziemy – powiedział z lekkim naciskiem i wziął Hitomi za nadgarstek.

Cała czwórka wyszła z podziemi, a Erza, gdy tylko ujrzała Wendy, Lucy i Gray’a powiedziała:

- Wracamy do gildii. Raicho już nie żyje. A ty, Gray... radziłabym ci się ubrać.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Oto i koniec misji w Dead Memories! Wiem, wiem krótki rozdział... ale następny post postaram się zamieścić wystarczająco szybko.